Ελιά! Το Ελληνικό Χριστουγεννιάτικο έθιμο!

Ώ έλατο...Ώ έλατο τραγουδάνε τα παιδιά στα κάλαντα των Χριστουγέννων!

είναι όμως το έλατο ελληνικό χριστουγεννιάτικο έθιμο...;

 

Μέχρι σήμερα επικρατεί η άποψη ότι το χριστουγεννιάτικο δέντρο είναι μια ξενόφερτη συνήθεια, των βορείων λαών της Ευρώπης....όμως το χριστουγεννιάτικο δέντρο είναι έθιμο της Αρχαίας Ελλάδας!

Η ελιά για τους αρχαίους Έλληνες ήταν σύμβολο των Ολυμπιακών ιδεωδών, 

της Ειρήνης, της Σοφίας και της Νίκης. 

Μετά από αιώνες η ελιά έφυγε και προς άλλα κράτη, με τους ταξιδεύοντες Έλληνες, όμως λόγω του ότι το δέντρο δεν ευδοκιμούσε λόγω κλιματικών συνθηκών, και εδάφους, οι βόρειοι λαοί της Ευρώπης, στόλιζαν δέντρα που ευδοκιμούσαν στις περιοχές τους.

Η ελιά είναι το πρώτο και ευλογημένο δέντρο που δημιούργησε ο Θεός στην φύση για την ζωή του ανθρώπου. 

Λέγεται ότι η πρώτη εμφάνισή της, 

έγινε στα Ιεροσόλυμα, εκεί όπου 

ο Ιησούς Χριστός είχε πραγματοποιήσει 

τον Μυστικό  Δείπνο!

Ο κορμός αυτής, υπάρχει ξηρός ακόμα 

και σήμερα. 

Κρητικός ποιητής γράφει: «Είμαι η Ελιά η τιμημένη, δεν μου ξελείπουν οι καρποί, στο ίσκιο μου ήλθε ο Χριστός ν’ αναπαυθεί». 

Πρόγονος, λοιπόν, του χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι η Ειρεσιώνη!

Η κάθε οικογένεια, την παραμονή των Χριστουγέννων, είχε στο σπίτι της, ένα κλαδί ελιάς, που το ονόμαζαν Ειρεσιώνη «από το έριον, μαλλίον» και το στόλιζαν με γιρλάντες από μαλλί λευκό και κόκκινο και με τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς: σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, δημητριακά καθώς και με φιαλίδια από λάδι και μέλι. Ήταν ένδειξη ευχαριστίας για το λήξαν έτος και με την παράκληση, η ευφορία αυτών 

να συνεχιστεί και για το επόμενο.

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς,

τα παιδιά, περιέφεραν την Ειρεσιώνη στους δρόμους των πόλεων και των χωριών, τραγουδώντας τα κάλαντα, από σπίτι σε σπίτι, παίρνοντας το φιλοδώρημά τους από τον νοικοκύρη και όταν έφθαναν στο τέλος, στα δικά τους σπίτια, κρεμούσαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο (Ειρεσιώνη) πάνω από την εξώπορτά τους, 

βγάζοντας το παλιό για να το κάψουν.

Τα κάλαντα που λέγανε: «Η Ειρεσιώνη φέρνει σύκα, καρύδια, ψωμάκια που μας τρέφουν και μέλι γλυκό και λάδι απαλό και ξέχειλους κύλικες με καλό κρασί για να μεθύσει και να κοιμηθεί».

Η μετεξέλιξη του εθίμου αργότερα, δοκίμασε περιπετειώδη ιστορία. 

Το κράτος του Βυζαντίου, το καταδίκασε 

ως ειδωλολατρικό και το απαγόρευσε.  

Αιώνες αργότερα, το ίδιο έθιμο επανήλθε στην Ελλάδα από τους Βαυαρούς, που συνόδεψαν τον Όθωνα στην Ελλάδα, ως δικό τους χριστουγεννιάτικο έθιμο.

Έτσι το 1833 πρωτοστολίστηκε για τον Βασιλιά Όθωνα, το χριστουγεννιάτικο δέντρο στα Ανάκτορα του Ναυπλίου.

Το έθιμο της «Ειρεσιώνης» υπήρχε πάντοτε στην ιστορική μνήμη των Ελλήνων και 

γι’ αυτόν τον λόγο υιοθετήθηκε αμέσως.

Σήμερα το χριστουγεννιάτικο δέντρο στην Ελλάδα μπορεί να είναι από κυπαρίσσι ή πεύκο ή έλατο αλλά και απομιμήσεις πλαστικού.

Τα κομμένα δέντρα συνήθως μετά τις γιορτές πετιούνται με κόστος και οικονομικό, αλλά κυρίως περιβαλλοντικό, Τα πλαστικά, επαναχρησιμοποιούνται,

αλλά δεν παύουν να είναι ψεύτικα.

Πολλοί χρησιμοποιούν ριζωμένα φυτά ελιάς, οπότε μετά τις γιορτές, μπορούν κάλλιστα  να τα φυτέψουν στο έδαφος. 

Μία φυσική, οικολογική, πρακτική, όμορφη, οικονομική λύση για κάθε ελληνικό σπίτι!

Κυρίως όμως, γιατί συνδέεται με την Αρχαία Ελληνική παράδοση και φυσικά με την αγάπη του Έλληνα για την ελιά!